Τι έμαθα από τα παραμύθια - Μέρος 1 - Ο Τζακ και η φασολιά

Βρήκα λοιπόν αυτό το μεγάλο βιβλίο με παραμύθια, που ομολογουμένως κάθε παραμύθι είναι αρκετά απλωμένο και λέω, να ρε, αυτά είναι η κανονική έκδοση, όχι τα άλλα που είναι 2 σελίδες με εικόνες, και που κόψε από δω κόψε από κει, χάνεις τη λογική συνέχεια. Αυτά είναι που σου δίνουν όλη την εικόνα.

Και πιάνω το τζακ και τη φασολιά (τι το 'θελα κι εγώ...)

Διαβάζω λοιπόν:

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια φτωχή γυναίκα με το γιο της, τον Τζακ, σε ένα μικρό εξοχικό σπιτάκι. Καθώς οι μέρες περνούσαν, σχεδόν όλα τα πράγματα στο σπίτι είχαν πουληθεί για να αγοράσουν φαγητό.

Ώπα ώπα ώπα.... πάρτο αλλιώς... Είναι σε αγροτικό σπίτι, οκ, δεν έχουν εισόδημα, αλλά αντί να καλλιεργούν το φαγητό τους, ξεπουλάνε τα πάντα για να τη βγάλουν μια μέρα ακόμα; Σημερινή Ελλάδα μου θυμίζει αυτό...

Ήρθε μια μέρα που είχε μείνει μόνο η αγελάδα που τους έδινε γάλα κάθε πρωί. Αλλά σύντομα έπαψε να τους δίνει γάλα. Έτσι η μητέρα του Τζακ αποφάσισε να την πουλήσει.

Ηθικό δίδαγμα 1: Όταν κάτι/κάποιος σου είναι άχρηστος, τον πετάς (σα στυμμένη λεμονόκουπα).

Ηθικό δίδαγμα 2: Όταν έχεις κάτι άχρηστο, προσπαθείς να το πουλήσεις για να το φορτώσεις σε κάποιον άλλο πιθανόν εξαπατώντας τον.

"Τζακ πήγαινε στην αγορά και πούλησέ την σε καλή τιμή" είπε η μητέρα του Τζακ. "Μην ανησυχείς μητέρα, θα κάνω καλή συμφωνία" είπε ο Τζακ.

Λογικό, καθώς o Τζακ, έχει χρόνια εμπειρία εμπορίου, ξέρει τι είναι η αγορά, ξέρει τις τιμές που παίζουν οι αγελάδες αυτό τον καιρό, και γενικά ρε παιδί μου, είναι φοβερός καταφερτζής και παζαρευτής. Που η τελευταία φορά που βγήκε από το σπίτι ήταν πριν 2 χρόνια όταν έψαχνε το πουλί του. Πέρασαν 4 μέρες για να καταλάβει ότι ήταν ανάμεσα στα πόδια του...

Κλειδαράς ΕΡΤ - χωρίς πλάκα;

Δηλαδή, για να καταλάβω:

Έπρεπε να ανοίξουν τις πόρτες του ραδιομεγάρου. 

Ωραία ως εδώ! Δε λέμε όχι!

Μικρή παρένθεση, την τελευταία φορά που κοίταξα, οι πόρτες αυτές, δεν ήταν ακριβώς και η Μαύρη Πύλη της Μόρντορ:

Όπως αναφέρει ένα σχετικό άρθρο εδώ, ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΤ ανέλαβε κι έκανε τη διαπραγμάτευση, προφανώς κοπίασε πολύ και έτσι ήρθε σε συμφωνία με την εταιρία "ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΔΗΜ. ΧΡΗΣΤΟΣ" (πήραν δηλαδή τηλέφωνο κλειδαρά) και μια και η συμφωνία έγινε επιλέγοντας τη χαμηλότερη δυνατή τιμή, εγώ, κι εσύ, κι ο παραδίπλα, πληρώσαμε από την τσέπη μας μόνο €4.500.

Να εδώ και το σχετικό έγγραφο της απόφασης.

Ρε πάτε καλά;

Τύποι που σου σπάνε τ' αρχίδια

Σκεφτόμουν, πόσοι δεν είναι αυτοί που καθημερινά μας τα ζαλίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο; Κι ενώ προσπαθούσα να σκεφτώ και να θυμηθώ, ξαφνικά μου ήρθε: Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα. Απλώς θα δώσω λίγες μέρες στον εαυτό μου. Δεν μπορεί, τους περισσότερους θα τους συναντήσω. 
Κι αν συναντήσω κι άλλους στην πορεία, μπορεί να πάμε και για δεύτερο μέρος.
Πάμε λοιπόν. Μερικοί από αυτούς:

1. Ο τυπάς με το κομπολόι

Είναι συνήθως μεγάλης ηλικίας, τόσο μεγάλης που να νομίζει ότι έχει πλέον το δικαίωμα να σπάει αρχίδια χωρίς να του τη λένε. Το κομπολόι του είναι λες κι έχεις ενώσει καρύδια με σπάγκο και όταν το χτυπάει ακούγεται από την άλλη μεριά του βαγονιού, ακόμα κι αν έχεις ακουστικά στ' αυτιά. Το ύφος του είναι το πιο φυσιολογικό στον κόσμο, λες κι έχει γεννηθεί για να κάνει μόνο αυτό. Αν τον κοιτάξεις επίμονα μπας και καταλάβει η κούτρα του, σε κοιτάζει με ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του την ίδια απορία με την οποία κοιτάει το ρακούν που βρίσκει ένα αυγό στρουθοκάμηλου στη φωλιά του. Η μόνη αντίδραση που προκαλεί είναι να τον καρυδώσεις. Ρε βλακάκο; Δεν το βάζεις στην τσέπη σου, μπας και βγεις ζωντανός από το τρένο; Άντε μπράβο.

2. Ο τυπάς με το mp3, mp4, iphone, ipod, ipad, i-στο διάολο με ακουστικά και τέρμα τη μουσική

Κοστούμι! ...γιατί έτσι!

Το κοστούμι είναι διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο και θεωρείται ως η κατεξοχήν επίσημη εμφάνιση για έναν άνδρα.

Όμως, όλο αυτό το... το... αυτή η ενδυμασία τέλος πάντων στερείται πλήρως πρακτικότητας. Είναι ένα σύνολο ρούχων το οποίο από μόνο του κολλάει μόνο σε μία μικρή χρονική περίοδο όλου του χρόνου. Για τη χώρα μας, περίπου από τέλος Σεπτεμβρίου έως τέλος Οκτωβρίου (που έχουν κάτσει λίγο οι ζέστες και δεν την έχουμε δαγκώσει ακόμα) και από Απρίλιο έως μέσα Μαΐου (που δεν τη δαγκώνουμε πλέον και δεν έχουν σφίξει οι ζέστες ακόμα). Διαφορετικά, είναι μια ενδυμασία που το χειμώνα δεν σε καλύπτει από το κρύο και το καλοκαίρι χύνεις ένα κιλό ιδρώτα και μόνο με τη σκέψη. Εδώ που τα λέμε, ακόμα και η ίδια η ιδέα είναι άκυρη, ότι το καλοκαίρι με 45 βαθμούς και το χειμώνα με -10 το ένδυμα παραμένει το ίδιο. Αυτό από μόνο του είναι παράδοξο (ναι, ναι, καλά, καλά, το καλοκαίρι είναι καλοκαιρινό το κοστούμι και είναι λίγο πιο λεπτό, και μπλα μπλα μπλα ΣΚΑΤΑ! Παραμένει να είναι ΠΟΛΛΑ ΡΟΥΧΑ για 45 βαθμούς).

Το παν είναι ο προγραμματισμός...

Είναι γνωστό και προφανές ότι ο σωστός προγραμματισμός έχει πολλά οφέλη.

Κερδίζεις χρόνο αφού το καθετί είναι στη χρονική του θέση, δεν ξεχνάς να κάνεις πράγματα, προετοιμάζεσαι καλύτερα για μελλοντικές καταστάσεις, γίνεται ευκολότερο να θέσεις στόχους και να τους παρακολουθήσεις, γίνεται ευκολότερο να παρατηρήσεις τις αλλαγές στο ευρύτερο περιβάλλον και να διαμορφώσεις εναλλακτικές επιλογές, και άλλα πολλά.

Στους κινδύνους/αρνητικά του προγραμματισμού εμπίπτουν περιπτώσεις υπέρμετρου προγραμματισμού όπου καταλήγουν να αναστέλλουν τη δράση, χάνεται μέρος του ενθουσιασμού, της πρωτοτυπίας και του αυθορμητισμού, και εφόσον το ευρύτερο περιβάλλον υπόκειται σε συχνές αλλαγές, ο προγραμματισμός χάνει το νόημά του, και το πλάνο χάνει το λόγο ύπαρξής του. Επίσης, η αδυναμία προσαρμογής στις αλλαγές του περιβάλλοντος δύναται να καταστήσει τον προγραμματισμό αδρανή, και ως εκ τούτου, να βγεις εκτός προγράμματος.

Παράδειγμα

Το πρωί: "εεε, να θυμηθώ να σηκώσω λεφτά από το ΑΤΜ".

...

Εεεε, ρε παιδιά, βρέθηκε ένα μουνί μπροστά μου, πάει, γαμήθηκαν όλα.

Πολύ αργότερα, σε άσχετη φάση: "ε, ρε πούστη μου, ξέχασα να σηκώσω λεφτά".

Νομίζω ότι ο καθένας έχει να διηγηθεί μια παρόμοια ιστορία.

Διαφημίσεων παραπλανήσεις (internet)...

Δεν είναι σπάνια τακτική εταιρίες, site, επιχειρηματίες που θέλουν να σπρώξουν την όποια μαλακία έχουν στα χέρια τους σε όποιον έχει φαγούρα στα δικά του και θέλει να διώξει λεφτά, να χρησιμοποιούν παραπλανητικά μέσα, παρ' όλο που κανονικά δεν θα έπρεπε βάσει του νόμου 2251/94 και του 3582/2007. Οι νόμοι αυτοί περιέχουν εκτός από τα περί παραπλανήσεων πάρα πολλά πράγματα σχετικά με το τι κινδύνους αντιμετωπίζουμε ως καταναλωτές. Όλος ο νόμος υπάρχει εδώ για όποιον έχει όρεξη.

Έτσι λοιπόν, υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα, ειδικά στο internet όπου ψάχνεις να αγοράσεις τρίφτη, και καταλήγεις να πάρεις με τρίχρονη συνδρομή σε ινστιτούτο λεύκανσης πρωκτού (με δώρο τις κρέμες για το πρώτο εξάμηνο).

Μία σύντομη βόλτα, μια ματιά εδώ, μια ματιά εκεί, δεν άργησε να μου δώσει τα πρώτα στοιχεία.

Για παράδειγμα υπάρχουν οι ασφάλειες αυτοκινήτου, οι οποίες λίγο να ψάξεις βλέπεις που κινούνται τα πράγματα. Το να βρεις ασφάλεια στην Αττική, για ψιλοκαινούργιο αυτοκίνητο, με νορμάλ έως χαμηλά κυβικά, και να έχεις και καλό ιστορικό, π.χ. όχι ατυχήματα, πολλά χρόνια το δίπλωμα κλπ ώστε να βελτιωθεί λίγο η τιμή, δύσκολα θα πέσεις κάτω από τα 200 ευρώπουλα το εξάμηνο χωρίς να πας στην ασφαλιστική του θειού σου του Αντώνη που την άνοιξε προχθές.

Δημόσια Νέα Τηλεόραση (ΔΝΤ)

Μετά από εγχώριες και διεθνείς διαμαρτυρίες σχετικά με το κλείσιμο της Δημόσιας τηλεόρασης (που οι πάντες σταμάτησαν να βλέπουν κάπου στο 1990 όταν ξεκίνησε το MEGA), μετά τη διεθνή κατακραυγή κατά της εσωτερικής τρόικας που για να πάει τη χώρα μπροστά, την πάει πρώτα πίσω για να πάρει φόρα, και μετά από τις διαμαρτυρίες για τη φίμωση του ελεύθερου λόγου και της αντικειμενικής ενημέρωσης, η ΕΡΤ θα ξαναλειτουργήσει λέει, αλλά αντί να έχει 2500 άτομα, θα έχει καμιά 30αριά.

Μάλιστα, έχουμε κατ' αποκλειστικότητα, τμήμα από το νέο πρόγραμμα, περίπου εφάμιλλο (αλλά λίγο καλύτερο) από αυτό που παίζουν τώρα τα ιδιωτικά κανάλια:

ΙΔΟΥ:

Κόκκινα αυγά...

Μα γιατί είπαμε ότι βάφουμε κόκκινα τα αυγά το Πάσχα; Και γενικά γιατί ασχολούμαστε; (Προσοχή ακολουθεί εκπαιδευτικό κείμενο)

Μα φυσικά, επειδή ως γνωστόν, στη νύχτα του κόσμου, ήταν ένα αυγό που άνοιξε στη μέση και βγήκε μέσα ο κόσμος στον οποίο βρισκόμαστε. Λένε οι Πέρσες. Ευτυχώς, γιατί αλλιώς ο κόσμος δεν θα υπήρχε.

Ένα αυγό, λένε, που κι αυτό περιείχε τον κόσμο, αλλά μάλλον όχι το αυγό των Περσών, ήταν που έπεσε από τον ουρανό στην αγκαλιά της μάνας των νερών. Λένε οι Φινλανδοί. Κι αν ήταν και η μάνα των βραστών νερών μάλιστα, από εκεί πιθανόν να βγήκαν και τα πρώτα σφιχτά αυγά.

Κλειδάριθμος...

Ωραίααααα, έρχεται πάλι σιγά σιγά ο καιρός να κάνουμε τη δήλωσή μας και να δώσουμε την ευκαιρία στο κράτος να μας τα πάρει λίγο ακόμα, γιατί όποιος πήρε λεφτά πίσω, πήρε. Τώρα τελείωσε, μόνο δίνεις.

Επίσης, δεν θέλω κάποιος να σκεφτεί "μααααα, όλο το χρόνο οι έξτρα φόροι που έχω πληρώσει είναι πολύ περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, πάλι θα πληρώσω και στη δήλωση;". Ε, λοιπόν, ναι! ΤΩΡΑ είναι που θα πληρώσεις. Τα άλλα ήταν προθέρμανση.