Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Ο Πάγκαλος και η ομπρέλα...

Το ξέρω ότι ακούγεται ως ανέκδοτο, αλλά είναι δύο διαφορετικά θέματα.

Η ιδέα βασίζεται στο ότι αδυνατώ να σχολιάσω τις καινούργιες αρλούμπες που είπε, δηλαδή:

«Η επιστροφή στην δραχμή θα σημάνει ότι την επόμενη ημέρα οι τράπεζες θα κατακλυστούν από πανικόβλητους πολίτες που θα προσπαθούν να αποσύρουν τα χρήματά τους, ο στρατός θα πρέπει να τις προστατεύσει με τανκς, γιατί δεν θα επαρκεί η αστυνομία. Θα γίνονταν παντού διαδηλώσεις, τα καταστήματα θα άδειαζαν και πολλοί άνθρωποι θα έπεφταν από το παράθυρο. Κι αυτό επίσης θα ήταν καταστροφικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση.»

Κι επειδή αφήνω αυτό ασχολίαστο για ευνόητους λόγους, θα ασχοληθώ με το γιατί δεν πειράζει να έχεις ανοιχτή την ομπρέλα μέσα στο σπίτι.

Η συγκεκριμένη δεισιδαιμονία ή πρόληψη δεν έχει κάποια θεϊκή ή μυστήρια ή υποχθόνια ή σκοτεινή και μαγική προέλευση που θα σου κάνει κακό είτε πιστεύεις είτε όχι έτσι και τολμήσεις να ανοίξεις την ομπρέλα μέσα στο σπίτι, αλλά από την απλή ιδέα "ό,τι σχεδιάστηκε για έξω πρέπει να παραμένει έξω".

Οπότε...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Τι λέει το μνημόνιο (1)

Τι λέει τελικά το μνημόνιο; Αυτό αναρωτήθηκα κι άρχισα να το διαβάζω.

Βασικά αποτελείται από τη δανειακή σύμβαση αυτή καθαυτή, τη "συμφωνία" μεταξύ των πιστωτών, και το "μνημόνιο συνεννόησης".

Αυτό το τελευταίο από μόνο του έχει 3 έγγραφα:
1. Μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής.
2. Μνημόνιο στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής.
3. Τεχνικό μνημόνιο συνεννόησης.

Διάβασα μόνο τη δανειακή σύμβαση. Εκτός του ότι έπηξα, γιατί όσο να' ναι είναι αρκετά τεχνικό και τραπεζίστικο το κείμενο, κι εκτός του ότι βρήκα μέσα αρκετά από τα χοντρά που έχουμε όλοι ακούσει από την αρχή του, σημείωσα μερικά πραγματάκια που τράβηξαν την προσοχή μου.

Νέα μέτρα

Ανοίγω πρωί πρωί στον στον Αυτιά (τι το' θελα κι εγώ) και πετυχαίνω αυτή την οθόνη:


Μια χαρούλα δηλαδή.

Οπότε, ο κακομοίρης ο μισθωτός του ιδιωτικού τομέα (εγώ) έχει να πληρώσει τα εξής (δεδομένου του ότι καταναλώνω ότι κερδίζω):

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Θαυμάστε έναν πρωθυπουργό!

http://www.youtube.com/watch?v=VU2PdAuNhJc

Λοιπόν, είναι πολύ αστείο.

Περιμέναμε σα μαλάκες το ότι μια φορά στους τελευταίους 20 μήνες, ο Τζέφρυ θα κόψει τις μαλακίες και θα πει, ελάτε όλοι μαζί να δούμε τι θα κάνουμε ακόμα κι αν σταματήσω να είμαι πρωθυπουργός.

Αντί αυτού ακούσαμε το εξής:

Παραλάβαμε χάος, οι άλλοι φταίνε και όχι εμείς, εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε, ακόμα και τώρα, λίγο πριν φάει ξύλο δεν παραδέχεται ότι έχει κάνει μαλακίες, ρίχνει την ευθύνη στην αντιπολίτευση που δεν συναίνεσαν όπως σώνει και καλά προσπαθούσαν να επιβάλουν οι δανειστές, και εν κατακλείδι, τίποτα ελπιδοφόρο δεν θα συμβεί, αλλά απλώς θα κάνει ανασχηματισμό.

Δηλαδή το ανέκδοτο με το μπουρδέλο που δεν πάει καλά, και που αλλάζουν διακόσμηση.

Φυσικά έχουμε ξεπεράσει το γεγονός ότι ακόμα και τώρα ο αχαρακτήριστος δεν κατάφερε να πει κάτι μόνος του, έπρεπε φυσικά να του το γράψουν, και του πήρε και 4 ώρες να μαγνητοσκοπήσει αυτά τα 40 δευτερόλεπτα που ακούσαμε.

Φαντάσου πόσα σαρδάμ χάσαμε....

Όπως αντιλαμβάνεστε, πάλι δεν θα φανεί φως στο τούνελ.

Και, ΟΧΙ ρε γ***μένοι πού***δες, το να πάμε σε εκλογές δεν θα αλλάξει κάτι.

Το μόνο που θα συμβεί είναι να πληρώσουμε από την τσέπη μας πάλι φυσικά, μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώπουλα για την προεκλογική τους καμπάνια...

Τα κανάλια βέβαια ήδη ασχολούνται με τις προβλέψεις για το ποιος θα πάρει ποιο υπουργείο. Ό,τι να ΄ναι...

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ποιος θα αποφασίσει για εμάς; ...Άλλος;;;



Και μία ερώτηση, σχετικά με την αναφορά μέσα στο βίντεο ότι η διαμαρτυρία τόσες μέρες είναι ειρηνική χωρίς επεισόδια:

Τι συνέβη και όλες αυτές τις μέρες δεν είδαμε τους κατευθυνόμενους κουκουλοφόρους, αυτούς τους γνωστούς στην αστυνομία που κανείς δεν πειράζει, να τα σπάνε και να τα κάνουν λίμπα πάλι; Γιατί δεν τους έστειλαν τα αφεντικά τους αυτή τη φορά;

Γιατί η συγκέντρωση δεν έχει πολιτική κατεύθυνση. Γι αυτό!
Δεν έβαλαν χέρι κόμματα αυτή τη φορά, και ξεβρωμίσαμε!

Ούστ ρε άχρηστοι χαραμοφάηδες που ακόμα και τώρα, ακόμα και τώρα μας δουλεύετε ψιλό γαζί.

Ψεύτη Παπανδρέου, θα έπρεπε να ντρέπεσαι που υπάρχεις. Κάθε αντιπαραβολή των δηλώσεών σου με τις πράξεις σου λίγο καιρό μετά, καταλήγει σε αντίφαση!

Πουλημένοι για το ατομικό συμφέρον! Όσα κλέψατε ρε, στους γιατρούς να τα φάτε!

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ένδυμα... εργασίας;

Η απορία μου ξεκίνησε στη δουλειά, εδώ και χρόνια είναι η αλήθεια, ως εξής:

1. Πως γίνεται όταν έξω έχει χιόνι και -5 βαθμούς εγώ στη δουλειά είμαι με υφασμάτινο παντελόνι-μακρυμάνικο πουκάμισο-γραβάτα και όταν είναι ντάλα καλοκαίρι εγώ στη δουλειά είμαι... κάτσε να δεις... α, ναι... με υφασμάτινο παντελόνι-μακρυμάνικο πουκάμισο-γραβάτα;
2. Γιατί οι γκόμενες που κυκλοφορούν στη δουλειά (κι εννοώ όποια είναι κάτω των 35 χωρίς θέση επικεφαλής) μπορεί να κόβει βόλτα το Χειμώνα με το πουλοβεράκι και το τζινάκι της (αθλητικό παπουτσάκι, μη πονέσουν τα ποδαράκια), την Άνοιξη φουτεράκι, ή αεράτο φουστανάκι με ανοιχτό παπουτσάκι ελαφρύ, το καλοκαίρι την κοντή φουστίτσα, τιραντάκι (κάνει ζέστη ντε) και τη σαγιονάρα με τις δαχτυλούμπες μες τη μούρη, και στην τσάντα έτοιμο μαγιώ και πετσέτα, γιατί πως να το κάνουμε, έτσι ντυμένες, μόνο για παραλία είναι μετά.


Πόσες Ελλάδες υπάρχουν;

Το αναρωτιέμαι αυτό, γιατί με την τρέχουσα κατάσταση, μόνο μία Ελλάδα θα έπρεπε να υπάρχει και μόνο ένας στόχος στο μυαλό των Ελλήνων.

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ρίξεις μια ματιά στον κόσμο γύρω σου και να δεις:

κλπ κλπ...

Κι όμως το μάτι μου παίρνει κι αυτά:


και πάλι με πολλά "κλπ κλπ"...

...όπου νόημα και περιεχόμενο έχουν το "έτσι πρέπει να ζεις, τόσο καραγκιόζης μπορείς να γίνεις, κοίτα λίγο ακόμα μέχρι να αποχαυνωθείς, έλα να σου δείξουμε πόσος τρόμος υπάρχει δίπλα σου ώστε να φοβηθείς και να κλειστείς στο σπίτι σου όπου μπορούμε να σε ελέγξουμε καλύτερα, κοίτα πόσο πούστικα μπορείς να φερθείς στο διπλανό σου, σου δίνουμε εμείς ιδέες, συνέχισε να καταναλώνεις για να έχει νόημα η ζωή σου, κοίτα πόσα εκατομμύρια πράγματα που δεν έχεις ανάγκη πρέπει να αγοράσεις, δεν πειράζει αν δανειστείς..."

...και εγώ απορώ...

Γαμώ τις γόνδολες...

Αντίφαση:

Μπορεί ο Πάγκαλος να κατηγορούσε τους bloggers ως εκβιαστές και ρουφιάνους, και να είχε πιαστεί από κάτι σχόλια αναγνωστών που τον έβριζαν (γιατί άραγε;) και να έκανε μηνύσεις και να ήθελε να μπουν κάποιοι από αυτούς στη φυλακή, και, και, και... και μπορεί να μιλάμε μερικές φορές για blogs ή σελίδες με σχετικά μικρή επισκεψιμότητα

και από την άλλη...

έβλεπα σήμερα το πρωί τον Παπαδάκη και τους παρατρεχάμενους στην τηλεόραση (μόνο όλη η Ελλάδα το βλέπει αυτό) να συζητάνε για το πανάκριβο τριήμερο του Πάγκαλου στη Βενετία (όπου με αφορμή εγκαινίων Biennale μοσχοπληρώσαμε πάλι εγώ κι εσύ κι εσύ, αλλά όχι αυτός) και να ρίχνουν ένα δούλεμα όλοι μαζί για κάνα δίλεπτο, για το πως μπήκε ο χοντρός στη γόνδολα, και τι κουπί να τράβηξε ο κακομοίρης ο γονδολιέρης, και πως δεν αναποδογύρισε, και άλλες τέτοιες παπαριές και να γελάνε...

Για να σε δω τώρα αντιπρόεδρε...

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Δε μου φταίνε οι θεσμοί...

"Δεν μου φταίνε οι θεσμοί ούτε τα πολιτικά συστήματα. Μου φταίει το δαιμόνιο που έχουμε να εξευτελίζουμε κάθε θεσμό και κάθε σύστημα και να σκεπάζουμε τα καμώματά μας με ρητορείες..."

Γιώργος Σεφέρης






"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.
"

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 



Ελλάδα, που γέννησες τέτοιους ανθρώπους, γιατί αφήνεις να σε κυβερνάει, να σε εξευτελίζει, να σε καταστρέφει ο δόλιος, ο ανάξιος, ο μωρός...

Γιατί...

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Αγανακτισμένοι... με ποιον;

Η απάντηση δείχνει προφανής, όμως υπάρχει κι άλλη διάσταση.

Προφανώς υπάρχει η αγανάκτηση με
το μνημόνιο,
την τρόικα,
τα μέτρα,
τις μειώσεις μισθών,
συντάξεων,
την αύξηση της φορολογίας,
την ακρίβεια,
την εξαθλίωση,
τη φοροδιαφυγή,
τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος,
την ατιμωρησία των πολιτικών, τους νόμους και τα παραθυράκια που οι ίδιοι περνάνε για να καλύπτουν τους κώλους τους,
την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος χωρίς να ξέρουμε τελικά "που πήγαν τα λεφτά",
την ανικανότητα του κράτους να μαζέψει τα χρήματα που του οφείλονται,
την ανικανότητα να αξιοποιήσει την περιουσία που μπορεί να αποφέρει έσοδα,
την κατά βούληση καταστρατήγηση του συντάγματος,
τα προκλητικά προνόμια των βουλευτών τη στιγμή το επίπεδο διαβίωσης του υπόλοιπου κόσμου συνεχώς πέφτει,
την αυθαίρετη δίχως λογική ξένη παρεμβατικότητα στις εσωτερικές υποθέσεις,
το ότι δεν έχει πληρώσει κανείς για όλα αυτά αλλά μόνιμα είναι ο απλός πολίτης που καλείται να επιβαρυνθεί τις όποιες κάθε φορά συνέπειες,
και άπειρα άλλα που τρώμε στη μάπα πάααρα πολλά χρόνια τώρα...

Αλλά εκεί θέλω να καταλήξω... Αυτά, δεν είναι καινούργια...