Τι λέει το μνημόνιο (1)

Τι λέει τελικά το μνημόνιο; Αυτό αναρωτήθηκα κι άρχισα να το διαβάζω.

Βασικά αποτελείται από τη δανειακή σύμβαση αυτή καθαυτή, τη "συμφωνία" μεταξύ των πιστωτών, και το "μνημόνιο συνεννόησης".

Αυτό το τελευταίο από μόνο του έχει 3 έγγραφα:

1. Μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής.

2. Μνημόνιο στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής.

3. Τεχνικό μνημόνιο συνεννόησης.

Διάβασα μόνο τη δανειακή σύμβαση. Εκτός του ότι έπηξα, γιατί όσο να' ναι είναι αρκετά τεχνικό και τραπεζίστικο το κείμενο, κι εκτός του ότι βρήκα μέσα αρκετά από τα χοντρά που έχουμε όλοι ακούσει από την αρχή του, σημείωσα μερικά πραγματάκια που τράβηξαν την προσοχή μου.

Κατ' αρχήν μιλάμε για το πρώτο δάνειο από την Ε.Ε. ύψους 80 δις.

Αμέσως αμέσως, από τον κατάλογο των δανειστών, αναρωτιώμαστε πως γίνεται να είναι μέσα η Ισπανία σε ποσοστό 12,25% (σχεδόν 10δις) τη στιγμή που συζητάμε το πως και την Ισπανία την παίρνει ο διάολος και πως θα τη σώσουμε και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερα πακέτα.

Τώρα θα μου πεις και που είναι η Γερμανία ρε φιλαράκο;

Είναι το τελευταίο, το "KfW" που λέει. Kreditanstalt Für Wiederaufbau (German Development Bank). Είναι μια επενδυτική εταιρία που ανήκει στο Γερμανικό δημόσιο, και που για κάποιο λόγο δανείζει αυτή, και όχι το Γερμανικό δημόσιο. Τώρα το τι σχέση μπορεί να έχει το ότι η εταιρία δραστηριοποιείται στο χώρο της ενέργειας με τις βλέψεις ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, είναι άλλη κουβέντα.

Αναφέρω ορισμένα πραγματάκια με τη σειρά που τα συνάντησα:

Μέτρα που αφορούν το συντονισμό και την επιτήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχείας της Ελλάδας και ορίζουν κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής για την Ελλάδα, θα καθοριστούν με απόφαση του Συμβουλίου δυνάμει των άρθρων 126(9) και 136 της συνθήκης λειτουργίας της Ε.Ε. (ΣΛΕΕ).

Ανατρέχοντας στη συνθήκη λειτουργίας της Ε.Ε., το πρώτο άρθρο λέει ότι αν δε λάβουμε μέτρα για τη μείωση του ελλείματος, μπορούν να μας την πούνε, και να μας πουν "κύριοι, θα πρέπει να πάρετε μέτρα!". Μάλιστα, μπορούν να ζητήσουν και έλεγχο του χρονοδιαγράμματος για την υλοποίησή του.

...."εεε, μααα, τουλάχιστον δεν μας επιβάλλουν αυτοί τι είδους μέτρα θα πάρουμε..."

Το δεύτερο άρθρο λέει βασικά ότι ναι, μπορούν και να μας πουν ακριβώς τι μέτρα να πάρουμε (τα πιάσαμε τα λεφτά μας...).

Η επιτροπή έχει το δικαίωμα να αποστέλλει τους υπαλλήλους της ή δεόντως εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους για τη διενέργεια οιωνδήποτε τεχνικών, οικονομικών ή λογιστικών ελέγχων που η επιτροπή κρίνει αναγκαίους αναφορικά με τη διαχείριση του δανείου.

Είναι οι τουρίστες που έρχονται κάθε λίγο και λιγάκι...

Η σύναψη του δανείου αυτού δεν μας εμποδίζει να δανειστούμε και να χρεωθούμε κι άλλο από αλλού.

Ο δανειολήπτης δεσμεύεται... ...να μη χορηγήσει σε οποιονδήποτε άλλο πιστωτή ή κάτοχο του δημοσίου χρέους, προτεριαότητα σε σχέση με τους δανειστές.

Απλά πράγματα. Το συγκεκριμένο χρέος προηγείται! Πάνω απ' όλα, οι πιο πρόσφατοι δανειστές. Μη χάσουν κανα ευρουλάκι...

Προκειμένου να καλύψει τις λειτουργικές δαπάνες, ο Δανειολήπτης καταβάλλει σε καθέναν από τους δανειστές, αρχική, μη επιστρεπτέα επιβάρυνση εξυπηρέτησης, ίση με 50 μονάδες βάσης...

0,5% δηλαδή. €400.000.000 δηλαδή στο σύνολο του δανείου. Γιατί; Για λειτουργικά έξοδα του δανείου; Σχεδόν μισό δις;

Με κάθε εκταμίευση, κρατάνε και την προμήθεια. Δεν έφταναν οι τόκοι...

Το επιτόκιο υπερημερίας, αν καθυστερήσει κάποια δόση, είναι +2% πάνω στο επιτόκιο του δανείου.

Σε οποιαδήποτε παραβίαση των υποχρεώσεών μας, η Ελλάδα αναλαμβάνει να καταβάλλει στους δανειστές ή στην επιτροπή κάθε πρόσθετο τόκο καθώς και όλα τα έξοδα και τις δαπάνες, συμπεριλαμβάνοντας αποζημιώσεις για νομικές υπηρεσίες, που προκύπτουν και πρέπει να καταβληθούν από τους δανειστές.

Όλα τα γαμισιάτικα εμείς δηλαδή.

Αν ένας δανειστής αντιμετωπίζει υψηλότερα χρηματοδοτικά κόστη από αυτά που εφαρμόζονται στο δανειολήπτη σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση, αυτός ο δανειστής μπορεί να ενημερώσει τους άλλους δανειστές και την επιτροπή, και η επιτροπή θα λάβει απόφαση σύμφωνα με τη συμφωνία μεταξύ των πιστωτών, ενημερώνοντας σχετικά το δανειολήπτη.

Τι θέλει δηλαδή; Άμα δε "βγαίνει" ο κακομοίρης ο δανειστής, θα τον απαλλάξουν ώστε να μη μας δανείσει άλλο, ή μήπως θα του δώσουμε κάτι παραπάνω;

Αν συνταγματικό δικαστήριο δανειστή ή άλλο καθ' ύλην δικαστήριο για κάθε τέτοιο δανειστή κρίνει με οριστική απόφαση ότι αυτή η σύμβαση ή ένα δάνειο παραβιάζει το σύνταγμα του δανειστή και αυτή η παραβίαση δεν μπορεί να αποκατασταθεί, τότε η δέσμευση κάθε δανειστή ακυρώνεται αμέσως και αμετάκλητα.

Το να παραβιάζεται το Σύνταγμα του δανειολήπτη, δεν το συζητάμε καθόλου φαντάζομαι...

Ο δανειολήπτης επιστρέφει όλα τα έξοδα, τις δαπάνες, τις αμοιβές, και την απώλεια των τόκων που προκύπτουν και είναι πληρωτέα από τους δανειστές ή την επιτροπή ως συνέπεια της πρόωρης αποπληρωμής οποιουδήποτε δανείου δυνάμει του παρόντος άρθρου.

Δηλαδή "αν θέλεις να ξεπληρώσεις, θα πληρώσεις!".

Φυσικά, η σύμβαση διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο, και οποιαδήποτε διένεξη προκύψει σχετικά με τη σύμβαση πάμε καρφί για το δικαστήριο της ευρωπαϊκής ένωσης.

Για να καταλάβω δηλαδή, οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ της Ελλάδας και της Ε.Ε., θα μας τη λύση η Ε.Ε.

Λογικό μου ακούγεται.

Ούτε ο δανειολήπτης, ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση.

Δηλαδή: