Το κοστούμι είναι διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο και θεωρείται ως η κατεξοχήν επίσημη εμφάνιση για έναν άνδρα.
Όμως, όλο αυτό το... το... αυτή η ενδυμασία τέλος πάντων στερείται πλήρως πρακτικότητας. Είναι ένα σύνολο ρούχων το οποίο από μόνο του κολλάει μόνο σε μία μικρή χρονική περίοδο όλου του χρόνου. Για τη χώρα μας, περίπου από τέλος Σεπτεμβρίου έως τέλος Οκτωβρίου (που έχουν κάτσει λίγο οι ζέστες και δεν την έχουμε δαγκώσει ακόμα) και από Απρίλιο έως μέσα Μαΐου (που δεν τη δαγκώνουμε πλέον και δεν έχουν σφίξει οι ζέστες ακόμα). Διαφορετικά, είναι μια ενδυμασία που το χειμώνα δεν σε καλύπτει από το κρύο και το καλοκαίρι χύνεις ένα κιλό ιδρώτα και μόνο με τη σκέψη. Εδώ που τα λέμε, ακόμα και η ίδια η ιδέα είναι άκυρη, ότι το καλοκαίρι με 45 βαθμούς και το χειμώνα με -10 το ένδυμα παραμένει το ίδιο. Αυτό από μόνο του είναι παράδοξο (ναι, ναι, καλά, καλά, το καλοκαίρι είναι καλοκαιρινό το κοστούμι και είναι λίγο πιο λεπτό, και μπλα μπλα μπλα ΣΚΑΤΑ! Παραμένει να είναι ΠΟΛΛΑ ΡΟΥΧΑ για 45 βαθμούς).
Και μεμονωμένα να τα πάρεις, πάλι δε βγάζεις άκρη. Το πουκάμισο για παράδειγμα: Ένα περίεργο ρούχο από λεπτό ύφασμα, που δε χρησιμεύει σε τίποτα, έχει γύρω στα 200 κουμπιά με τα οποία ασχολείσαι 400 φορές τη μέρα (κούμπωμα-ξεκούμπωμα) και τελείως σπασαρχίδικο στο σιδέρωμα.
_Μπαμπά, τι είναι αυτό;
_Πουκάμισο παιδί μου.
_Γιατί υπάρχει;
_Κανείς δεν ξέρει παιδί μου.
_Και σε τι χρησιμεύει;
_Σε τίποτα.
Γραβάτα (πεοδείκτης). Αυτό κι αν δε χρησιμεύει σε τίποτα.
(εκτός από το να χρησιμοποιηθεί για δέσιμο κατά τη διάρκεια του σεξ. Σσσσσσ)
Σε τίποτα λοιπόν! Δείχνει απλώς που την έχεις (λες και χρειάζεσαι υπενθύμιση). Δεν μπορείς να φυσήξεις τη μύτη σου με αυτήν, δεν μπορείς να σκουπίσεις τα γυαλιά σου, δε χρησιμεύει ως ασπίδα για λεκέδες ώστε να τη γλυτώσει το πουκάμισο όταν τρως, διότι συνήθως στη γραβάτα ο λεκές φαίνεται περισσότερο, δεν κάθεται σ' ένα μέρος όταν τρέχεις ή όταν φυσάει ο αέρας, και γενικά είναι μες τα πόδια σου συνέχεια.
Είναι απλώς ένα έξτρα εξάρτημα που πρέπει να το προσέχεις σαν τα μάτια σου να μη λερωθεί. Κάτι περίπου σα να έχεις μόνιμα ένα αυγό στην τσέπη που προσέχεις μη σου σπάσει.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, κανένα από τα μέρη του κοστουμιού δεν μπορείς απλώς να τα διπλώσεις, όχι. Πρέπει να τα κρεμάσεις στο κρεμαστάρι.
"Στο"; ή "Στα" κρεμαστάρια; Αν έχεις ένα κρεμαστάρι, μπορείς ας πούμε να βγάλεις το σακάκι και να το κρεμάσεις εκεί; Όχι. Γιατί τα υπόλοιπα, τι θα τα κάνεις μετά;
Ας δούμε τη διαδικασία με δεδομένο ότι έχεις μόνο ένα κρεμαστάρι στη διάθεσή σου (το οποίο μάλιστα δεν γίνεται να είναι εκείνη η μαλακία η συρμάτινη που σου δίνει το καθαριστήριο, γιατί κάνει σκατά και το σακάκι, και το παντελόνι).
Φτάνεις σπίτι. Λες ωραία, ώρα να πετάξω την πανοπλία. Έχεις ένα κρεμαστάρι. Βγάζεις το σακάκι, το κρεμάς; Όοοοοοχι! Γιατί έχεις άλλα πράγματα να μπουν εκεί. Πως π.χ. θα βάλεις το παντελόνι αν υπάρχει ήδη το σακάκι εκεί; Οπότε το πετάς όπου βρεις (ένα σακάκι στο σωρό!).
Μετά; Βγάζεις τη γραβάτα γιατί σου σφίγγει το λαιμό. Τη βάζεις στο κρεμαστάρι; Όοοοοοοχι! Γιατί μετά θα προσπαθείς να βάλεις το παντελόνι και η γραβάτα θα σου σπάει τ'@@. Την πετάς κι αυτή όπου βρεις (μια γραβάτα στο σωρό!).
Μετά; Βγάζεις το παντελόνι; Όοοοοοοχι, γιατί θυμάσαι πως τις φορές που υπάρχει γυναικεία παρουσία στο χώρο, σχολίαζε το πόσο ασέξουαλ είσαι με σκέτο το πουκάμισο, λες και σου έχουν πάρει τα παντελόνια και τα σώβρακα, και από τα σχόλια σου έχει μείνει κουσούρι και δεν το κάνεις. Οπότε, βγάζεις το πουκάμισο. Το κρεμάς; Όοοοοοοχι! Για τον ίδιο λόγο. Πρέπει να βάλεις και το παντελόνι εκεί, και το πουκάμισο θα το κάνει δύσκολο/αδύνατο. Οπότε, το πετάς κι αυτό όπου βρεις (ένα πουκάμισο στο σωρό!).
Καθ' οδόν, και σε πραγματικά αδιάφορο χρόνο, βγάζεις παπούτσια-κάλτσες, τα πετάς όπου να'ναι, και στ'@@ σου κιόλας.
Και επιτέλους, φτάνεις στο μοναδικό ρούχο, που όταν το βγάλεις, μπορείς να το κρεμάσεις. Και το πάμε μετά ανάποδα. Βγάζεις το παντελόνι και το κρεμάς στο κρεμαστάρι, πιάνεις το πουκάμισο από το σωρό, το κρεμάς, πιάνεις το σακάκι από το σωρό, το κρεμάς, πιάνεις τη γραβάτα την κρεμάς, κι έχεις έτοιμο το σετάκι.
_Εεεεε, ναι αλλά τώρα τα έχεις με τη σειρά που θέλεις, εεε;
_ΌΧΙ ΡΕ!
Η διαδικασία απ'ότι είναι έτσι "κατασκευασμένη" ώστε όταν έχεις τα ρούχα διαθέσιμα με τη σειρά με την οποία χρειάζεται να ασχοληθείς όταν τα βγάζεις (σακάκι, πουκάμισο, παντελόνι) τα χρειάζεσαι πλέον με την ανάποδη σειρά όταν είναι να τα ξαναβάλεις, κι έτσι για να φτάσεις πρώτα στο παντελόνι, πρέπει πρώτα να φτιάξεις έναν σωρό κάπου με το σακάκι, το πουκάμισο και τον πεοδείκτη.
Και όλη αυτή η διαδικασία, λαμβάνει δεδομένο ότι ΕΧΕΙΣ χώρο να δημιουργήσεις το σωρό πριν αρχίσεις να κρεμάς. Γιατί αν π.χ. πεις, κάτσε μισό λεπτάκι να πάω στην τουαλέτα (που είναι 1x1) για να αλλάξω, τότε η διαδικασία ανεβάζει επίπεδο δυσκολίας.
Α' στα διάλα με τα κοστούμια σας!
Τίποτα! Τέρμα! Αν ήταν στο χέρι μας, θα ήμασταν όλη την ώρα με φόρμες και μπλουζάκια κι αθλητικά παπούτσια.
Να κάπως έτσι!
Τώρα, δεν μπορώ πια να το ξε-δω!
Πάω να πλύνω τα μάτια μου με βιτριόλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου