Λοιπόν; Για πότε λέτε να βγούμε στους δρόμους;

Πόσες είναι τελικά οι αντοχές του Έλληνα;

Μήπως δεν είναι θέμα αντοχής αλλά είναι έξυπνα ελεγχόμενη δημιουργία ανοχής;

Μήπως είναι το ίδιο με το βάτραχο που όταν τον βάλεις στο τσουκάλι με κρύο νερό θα καταφέρεις να τον βράσεις χωρίς να το καταλάβει έγκαιρα και άρα χωρίς να προλάβει να αντιδράσει;

Τα μέτρα από μόνα τους ξέρουμε όλοι ότι είναι σκληρά. Γιατί αναρωτιώμαστε όμως για το πως φτάσαμε εδώ; Η συνταγή είναι απλή, κι έχει ακουστεί πολλές φορές: Ζω με περισσότερα από αυτά που παράγω.

Παρενθετικά υπάρχει και το ερώτημα του γιατί να την πληρώσουν και αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια δεν ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και ως εκ τούτου δεν έχουν δανειακές υποχρεώσεις, αλλά ας ασχοληθούμε αργότερα με αυτό.

Αφού λοιπόν η Ελλάδα ζούσε με περισσότερα από αυτά που παρήγαγε για πολλά χρόνια, και κάνοντας απλή αριθμητική, το λογικό είναι ότι θα αυξάνουν και το χρέος και οι τόκοι, και το ποσό που μας λείπει κάθε χρόνο.

Σημεία προσοχής στην παραπάνω παράγραφο:

1. Γιατί κανόνες της Ευρωπαϊκής ένωσης ορίζουν αποδεκτό έλλειμμα της τάξης του 3% του ΑΕΠ και δεν είναι απαράδεκτο το γεγονός να έχει μία χώρα έλλειμμα;

Για να μεταφράσουμε σε απλά Ελληνικά, το να υπάρχει 3% ή 5 ή 15% έλλειμμα σημαίνει ότι αντίστοιχα 3, ή 5 ή 15% του ΑΕΠ είναι αυτό που λείπει ώστε να βγάζει η χώρα τις υποχρεώσεις της. Αυτό σημαίνει ότι αφού το χρειαζόμαστε και δεν το έχουμε, το δανειζόμαστε. Άρα το έλλειμα, αντανακλά σε ένα βαθμό την αύξηση του χρέους.

Δηλαδή, για να να τα κάνουμε ακόμα πιο λιανά, η ΕΕ λέει στις χώρες μέλη "παιδιά; Δεν τρέχει τίποτα να χρωστάτε... Δεν πειράζει καν που αυξάνετε το χρέος σας. Αλλά να μη σας λείπει πάνω από το 3% του ΑΕΠ σας..."

Γιατί ρε φιλαράκο; Αν μία χώρα μπορεί να ρίξει το έλλειμμα από το 15% στο 3% δε σημαίνει ότι είναι 3 μονάδες μακρυά από το να γυρίζει θετική;

Αλλά όχι. Μήπως με το να γυρίσει θετική μία χώρα σημαίνει ότι το χρέος θα μειώνεται σιγά σιγά; Κι αυτό δεν θα το θέλαμε. Γιατί υψηλή δανειακή επιβάρυνση σημαίνει μεγαλύτερος έλεγχος στη χώρα από τους δανειστές.

2. Την κακή εικόνα που δημιουργείται για την Ελλάδα γιατί θέλουμε να την αλλάξουμε; Για να ζούμε καλύτερα; Όχι. Ανησυχούμε τόσο πολύ για τους δανειστές μας και το καλώς έχειν τους, για να μη χάσουν τα λεφτάκια τους, και η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας να επανέλθει σε καλά επίπεδα, για να...

εδώ σας θέλω...

...για να;;;

Για να επιστρέψουμε στις αγορές, .... ναι; να κάνουμε τι;;;

...να ΔΑΝΕΙΣΤΟΥΜΕ!!!

και να συντηρήσουμε τις συνθήκες που εξαρχής έφεραν τη χώρα σε πρόβλημα.

Είναι πολλές οι φορές που έχουμε όλοι ακούσει αυτό το πράγμα από τα ΜΜΕ περνώντας το στο ντούκου.

"...μπλα μπλα πιστοληπτική ικανότητα της χώρας... ...μπλα μπλα... μείωση της αξιολόγησης από τον τάδε οίκο... μπλα μπλα... να καταφέρουμε να ορθοποδήσουμε .... μπλα μπλα... βγούμε από το ΔΝΤ... μπλα μπλα βγούμε ξανά στις αγορές για να δανειστούμε"

Κι αυτό περνάει έτσι...

Τα μέτρα λοιπόν, για να επανέλθω, το ξέρουμε ότι είναι σκληρά.

Όμως τα στοιχεία που ωθούν τον Έλληνα να επαναστατήσει δεν είναι τα μέτρα αυτά καθαυτά. Είναι ότι μέσα από αυτή την κατάσταση, άλλοι την περνάνε ελαφριά κι άλλοι βαριά. Η αδικία αυτής της ανισορροπίας είναι πιο ενοχλητική στο μυαλό από την ύπαρξη μίας δύσκολης κατάστασης που περνάμε ως χώρα.

Γιατί οι αποζημιώσεις των βουλευτών παραμένουν τόσο υψηλές;
Γιατί συνεχίζουν να πληρώνονται για τις άχρηστες εξεταστικές;
Γιατί μερικές αποδοχές δημιοσίων υπαλλήλων (διευθυντάδων και ΣΙΑ) δεν πέφτουν σε πιο ρεαλιστικό επίπεδο;
Γιατί οι τόσο ματσωμένοι βουλευτές δε κάνουν στη χώρα τον ίδιο οικονομικό προγραμματισμό που κάνουν στα νοικοκυριά τους και τους έχει οδηγήσει στον πλούτο;
Γιατί δεν κλείνει το κωλοκανάλι της Βουλής;
Γιατί το κωλοsite της Βουλής έκανε €1.000.000 κι όχι ας πούμε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ;
Γιατί πληρώνω στην ΕΡΤ έναν άνθρωπο σε ένα χρόνο με το εισόδημα που κάποιος έχει σε είκοσι χρόνια;
Γιατί όλοι ασχολούνται με το ποσοστό που πήρε το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ ή το ΚΚΕ ή δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος άσχετος και δεν ασχολούνται με το ότι σε αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλε μόνο το 30% των κατοίκων της Ελλάδας (αφού το 60% δεν ασχολήθηκε καν με το θέμα και άλλο ένα 10% έριξε άκυρα και λευκά);
Γιατί δεν έχουμε πρόσβαση να δούμε το μνημόνιο και τι ακριβώς υπογράφτηκε;

Τελικά, για πότε λέτε να βγούμε στους δρόμους;