Ελληνικά στρατά...

Το ξέρω ότι ακούγεται σαν "Ελληνικά σκατά" αλλά ας μη μείνουμε σε αυτή την πρώτη εντύπωση... Σε αυτό το συμπέρασμα βέβαια θα καταλήξουμε, αλλά ας μην πηδήξουμε σε αυτό από τώρα. Ας ξεκινήσουμε καλοπροαίρετα.

Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να αφήσουμε ορισμένες συνθήκες στην άκρη. Το γεγονός ας πούμε ότι η ύπαρξη του στρατού δεν θα έπρεπε να χρειάζεται (λυπάμαι που στενοχωρώ τους στρατόκαυλους), γιατί οι χώρες θα μπορούσαν να ζουν χωρίς αυτόν, και τα τόσα δισεκατομμύρια της σπατάλης που χάνονται σε αυτό κάθε χρόνο θα μπορούσαν να καλυτερεύσουν την ποιότητα της ζωής ίσως εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.

Επίσης θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη ότι η ύπαρξή του εξυπηρετεί κερδοσκοπικά συμφέροντα του στυλ "θα σας δανείσουμε τα λεφτά που θα σας έβγαζαν για λίγο από τη δύσκολη θέση, μόνο που εσείς θα μας τα ξαναδώσετε πίσω για να σας πουλήσουμε πολύ ακριβότερα απ' ότι πουλάμε στους άλλους μερικά υποβρύχια που γέρνουν, και 38 γενιές πίσω όπλα από τις αποσύρσεις των αμερικανών (σκατά στον τάφο τους) με αποτέλεσμα να μπείτε λίγο πιο βαθιά στα σκατά και να σας μείνουν και οι τόκοι αμανάτι".

Αφήνοντας λοιπόν αυτές τις κακές (για τους φίλους δανειστές) σκέψεις στην άκρη, δεχόμαστε την αναγκαιότητα του στρατού ως ένα κομμάτι με υψηλές αξίες και ιδανικά, επικεντρωμένο στην προστασία της πατρίδας, των συνόρων και των συμβόλων της όπως η σημαία, τον εθνικό ύμνο, τον όρκο, τους άγιους προστάτες των στρατευμάτων κλπ κλπ (το μωρό αριστερά πάντως, το άφηνα να με προστατεύει).

Μόνο που δεν μπορείς να πας πολύ μακρυά χωρίς να αρχίσει να χωλαίνει το πράγμα. "Η πειθαρχία είναι το κύριο όπλο του στρατού" λέει. Η πειθαρχία διακρίνεται σε δύο είδη:

1. Την εσωτερική πειθαρχία. "Αυτή η μορφή της πειθαρχίας υφίσταται από την προσωπική και ενσυνείδητη εφαρμογή των κανονισμών και των διαταγών, αποτελώντας την άμεση υλοποίηση της πειθαρχίας και του στρατιωτικού πνεύματος. Βασίζεται στη συναίσθηση της αξιοπρέπειας και της τιμής, τη συνείδηση της ευθύνης και της ηθικής υποχρέωσης, αλλά και τη σύνδεση του κατώτερου με τον ανώτερο με δεσμούς σεβασμού και εμπιστοσύνης. Η πειθαρχία αυτή αποτελεί την πιο υγιή μορφή της πειθαρχίας, στον εφικτό βαθμό, αφού είναι πανταχού παρούσα, ανεξάρτητα από το περιβάλλον που υφίσταται."

2. Την εξωτερική πειθαρχία. "Η μορφή αυτή της πειθαρχίας υφίσταται όχι λόγω της ευσυνείδητης εφαρμογής των κανονισμών και των διαταγών, αλλά πηγάζει από το φόβο της επιβολής ποινών ή τις τιμές και είναι επιφανειακή, αφού «υπάρχει» μόνο όσο υπάρχουν και οι λόγοι για τους οποίους υφίσταται (ανώτεροι, επίβλεψη κτλ)."

Ακούγονται σαν παπαριές αυτά, αλλά το ζουμί είναι ότι στη μία περίπτωση κάνεις κάτι γιατί νιώθεις ότι είναι σωστό ενώ στην άλλη γιατί φοβάσαι μη σε γ@μήσει ο από πάνω.

Όπως είπα, το θέμα αρχίζει να χωλαίνει από τη στιγμή που το μόνο που συναντάς στο στρατό είναι η εξωτερική πειθαρχία. Ίσως επειδή εγώ δεν ήμουν έτσι, κι έψαχνα τα στοιχεία που θα τροφοδοτούσαν τη δική μου εσωτερική πειθαρχία, γι' αυτό να μίσησα τόσο το στρατό, και την κακομοιριά που κουβαλάει. Και τη γυφτιά. Και την κουτοπονηριά. Και την αναξιοπιστία. Και την ανιδιοτέλεια. Και την αδικία. Και τη βλακεία. Και την υπεροψία. Και όλα αυτά τα ΣΚΑΤΑ!! Στο διάολο.

Και δε συζητάμε για το σύντομο διάστημα στη σχολή δοκίμων, τότε που "παίζαμε πόλεμο-σχολείο" και που λίγο διάβασμα και κάτι εξετάσεις και κάτι ασκησούλες μπορεί να σε έκαναν να "αποφοιτήσεις" πρώτος, και μόλις πήγαινες στη μονάδα διαπίστωνες ότι δεν ήξερες τίποτα και ότι τότε άρχιζε το πραγματικό πρόσωπο του στρατού. Όχι πως δεν είχες δει δηλαδή κάτι και από τη σχολή, αλλά τα σημάδια ήταν αναμεμειγμένα με ενθουσιασμό (γιατί άραγε; αναρωτιέμαι εκ των υστέρων). Λίγο πιο φανερά ήταν τα σημάδια στο κέντρο, τότε που για ένα μήνα το παίζαμε κουραδομηχανές, κάτι είχε πάει να φανεί τότε που ο μαλάκας μας είχε έξω στα χιόνια στο βράδυ γιατί μάλλον δεν είχε γ@μήσει το προηγούμενο βράδυ.

Στη μονάδα πια, ο στρατός ξεδιπλώνει όλη του τη χάρη και στην πετάει με φόρα στη μούρη.

Η νοοτροπία του παλιού υπάρχει παντού και ακόμη κι αν είναι 1 ημέρα παλαιότερος από σένα, είναι "αρχαιότερος". Αυτό φαίνεται ότι του δίνει δικαιώματα που εσύ δεν έχεις:

Το "διοικείν διά του παραδείγματος" δεν μπορείς να το λάβεις σοβαρά υπόψη τη στιγμή που μπορεί ο @ρχίδης ο υπόδοικας να σου γ@μήσει ό,τι έχεις και δεν έχεις επειδή είπες τη λέξη "γαμώτο" αλλά στην αναφορά να ρίχνει τέτοιο μπινελίκι, γαμοσταυρίδια και χριστοπαναγίες που έτσι και τις άκουγε η Παναγία, θα άλλαζε θρησκεία. Αυτό εγώ δεν το θεωρώ "παράδειγμα". Το θεωρώ οξύμωρο σχήμα.

Ή τι παράδειγμα να λάβουμε από το Δοίκα που έχει το φραπέ για τσιγαρομεζέ (30 τη μέρα), πίνει σαν κροκόδειλος, έρχεται μέσα στο στρατόπεδο μεθυσμένος στη μέση της νύχτας για να γ@μήσει την πουτάνα που έχει μαζί, και κλέβει το ταμείο του ΚΨΜ για τα έξοδά του βρε αδερφέ;

Η παράνοια κρύβεται σε κάθε γωνία βρίσκοντας κάθε στιγμή ευκαιρία να ξεμυτίσει. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι από τους δύο αναφερόμενους για τον ίδιο λόγο (έπαιζαν τάβλι στα μαγειρεία) ο ένας έφαγε διπλάσιες μέρες φυλακή από τον άλλο, επειδή ήταν αυτός που έχασε στο τάβλι...

Η έλλειψη λογικής σκέψης είναι κάτι με το οποίο προσπαθείς να παλέψεις από την πρώτη μέρα.

_Εσείς οι 8 να πάτε να σκουπίσετε το όρχο. Είναι παρασκευή και έχουμε συντήρηση.

_Μα κύριε λογαγέ έχουμε μόνο μία σκούπα, και 2 φαράσια, το ένα σπασμένο.

_Ωραία. Πάρτε κι αυτούς τους δύο μαζί σας να σας βοηθήσουν.

Τώρα μάλιστα. Τα πιάσαμε τα λεφτά μας.

_Έχουμε επιθεώρηση και αυτά τα ραϊμένταλ πρέπει να γυρίζουν.

_Μα κύριε λοχαγέ δεν είμαστε μηχανικοί να τα φτιάξουμε. Αυτά έχουν μηχανικά και ηλεκτρολογικά προβλήματα. Δεν θέλουν καθάρισμα. Φτιάξιμο θέλουν.

_Έχουμε επιθεώρηση και αυτά τα ραϊμένταλ πρέπει να γυρίζουν.

_Δε γνωρίζουμε πως.

_Έχουμε επιθεώρηση και αυτά τα ραϊμένταλ πρέπει να γυρίζουν.

_Πως να τα φτιάξουμε;

_Έχουμε επιθεώρηση και αυτά τα ραϊμένταλ πρέπει να γυρίζουν.

...

Στρατηγική επιθεώρηση:

_Πως είναι έτσι το Α4 σου δόκιμε; Είναι στραβό.

_Έτσι παρέλαβα στρατηγέ (και γαμώ τις φράσεις στο στρατό, αλλά ήταν αλήθεια)

_Και που το ξέρω ΄γω; Μπορεί να λες ψέματα...

Βρε κακομοίρη ηλίθιε μπετόβλακα, ευχαριστώ που μου δείχνεις περίτρανα ότι για τα σκατά που βλέπουμε στους άμεσους ανωτέρους μας, φταίνε οι παραπάνω ανώτεροι που έχουν την ίδια νοοτροπία.

Σ'ευχαριστώ που με το καβούρι που πέταξες από το στόμα μου έδειξες ότι ένας δόκιμος που σε λίγο που θα απολυθεί και θα σε γράψει στα παπάρια του είναι πολύ ανώτερος άνθρωπος από σένα κωλοδεινόσαυρε με παραλλαγή που θα μου πεις ότι λέω ψέματα; Αυτές τις αξίες περνάς ρε @ρχίδι;

Δεν έχει νόημα να συνεχίσω με τόσες και άλλες τόσες ιστορίες που καταλήγουν στο συμπέρασμα της πρώτης γραμμής.
Πρόκειται για Ελληνικά σκατά!