Ελληναράδες οδηγοί

Κάθεσαι σπίτι μόνος σου και είσαι τόσο αξιοθρήνητος που το πιο ευχάριστο πράγμα που μπορείς να σκεφτείς να κάνεις είναι να βλέπεις Μελέτη; 
Νιώθεις τόσο σκατά που θέλεις να σπάσεις τ’@@ κάποιου για να νιώσεις καλύτερα;
Μην καθυστερείς λεπτό. Πάρε το όχημά σου και βγες στο δρόμο. 
Έλα! Φυσικά και υπάρχει χώρος και για σένα στους δρόμους.

Ο Ελληνάρας οδηγός έχει διαφορετικές ιδιότητες και ικανότητες όπως να σε σκοτώσει, ή να σκοτωθεί (και να σε βάλει φυλακή), ή απλώς να σου σπάσει τ’@@. Μάλιστα αυτές διαφέρουν ανάλογα με το αν οδηγείς αυτοκίνητο ή μηχανή. 
Κι επειδή έχουμε τη χαρά εκ πείρας να οδηγώ και τα δύο (όχι ταυτόχρονα), η μελέτη θα είναι πλήρης.

Μία μικρή σημείωση: Δεν θα μπω στη διαδικασία να διαχωρίσω άντρες οδηγούς από γυναίκες οδηγούς, και να λέω οι γυναίκες αυτό και οι γυναίκες εκείνο, για τον πολύ απλό λόγο ότι κάφρους επικών διαστάσεων βρίσκεις και στα δύο γένη.

Είσαι στο δρόμο και οδηγείς αυτοκίνητο 

Κατ’ αρχήν το θεωρώ μαλακία. Στην Αθήνα; Και περνάς από το κέντρο; Και παίρνεις αυτοκίνητο; Που πας ρε φιλαράκο; Κι άντε και το πήρες. Που θα το παρκάρεις;Τέλος πάντων είσαι στο δρόμο.

Συναντάς σίγουρα το μαλάκα που θα σου μπει σφηνό***τσα στο φανάρι. Γιατί εσύ θεωρείς ότι δεν είσαι τελείως κάφρος και άρα αν θέλεις να στρίψεις αριστερά στο φανάρι θα μπεις – που αλλού; - στην αριστερή λωρίδα. Κι έρχεται ο παπαράκος, προσπερνάει 38 αυτοκίνητα, κι επειδή είναι και κωλόφαρδος, τη στιγμή που φτάνει στο φανάρι ανάβει και πράσινο, οπότε φεύγει πρώτος αριστερά χωρίς να σταματήσει καν. Εσύ βέβαια έχεις 3 φανάρια ακόμα μέχρι να περάσεις και δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα, οπότε απλώς εύχεσαι να του λιώσουν και οι τέσσερις ζάντες μέσα στα επόμενα 5 λεπτά.
Δεν αποκλείεται βέβαια να μην ανάψει το φανάρι, οπότε θα πρέπει να σταματήσει, όμως επειδή ο χώρος μπροστά από τον κανονικά πρώτο έχει ήδη γεμίσει από δύο άλλους παπαράκους εξυπνάκηδες, μένει με αριστερό φλας στη δεξιά λωρίδα, εμποδίζοντας για λίγο το ρεύμα που πάει ευθεία κι έχει πράσινο, οπότε του χώνουν κόρνες και μπινελίκια οι άλλοι, και για λίγο χαίρεσαι που δεν είσαι ο μόνος που ενοχλήθηκε.

Συναντάς και την αντίθετη περίπτωση, πάλι από λάθος επιλογή λωρίδας, όπου το δικό σου φανάρι για να στρίψεις είναι πράσινο και για ευθεία είναι κόκκινο, κι ο ηλίθιος είναι στη δική σου λωρίδα και πάει ευθεία. Εδώ, όοοοοχι, δεν μπορεί ο βλαμμένος να βγει μπροστά από τους άλλους και να αφήσει τη λωρίδα σου ελεύθερη. Θα πάει μπροστά μόνο αν είναι να σου φάει θέση. Αν είναι να αφήσει χώρο για να περάσεις, τότε όχι. Θα μείνει εκεί που είναι.

Και τα δύο είδη πρέπει να πεθαίνουν. Επί τόπου αν είναι δυνατόν, αλλιώς, αν δε γίνεται, τότε το ίδιο βράδυ. Όχι αργότερα.

Συχνά πυκνά, οδηγώντας και πάλι στο αριστερό ρεύμα, κι εκεί που σπάει η νησίδα και συνήθως έχει και φανάρι, βλέπεις το μαλάκα να προσπαθεί να κάνει αναστροφή. Βέβαια σε αυτά τα σημεία έχει και μια πινακίδα στρογγυλή και τεράστια (σαν τα βυζιά της Pamela Anderson μετά την 7η πλαστική) που λέει ότι απαγορεύεται η αναστροφή. Αλλά ποιος τα προσέχει αυτά... Οπότε σου κόβει την πορεία, και είσαι υποχρεωμένος να περιμένεις μέχρι το αντίθετο ρεύμα να καθαρίσει κι ο έξυπνος να κάνει την αναστροφή του. Και στην τελική, γιατί να μην την κάνει; Εδώ οι αστυνομικοί δεν κωλώνουν να κάνουν αναστροφή με κόκκινο θα κωλώσει αυτός;
Το πρωτόκολλο αντιμετώπισης αυτής της κατάστασης αναφέρει ρητά ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμονής σου έχεις κολλημένο το χέρι στην κόρνα και βρίζεις ακατάσχετα ξεχύνοντας από το βρομόστομα σου όλο τον οχετό που έχεις μάθει τόσα χρόνια στο τιμόνι. Αν δε είναι και καλοκαίρι κι έχεις κατεβασμένο το παράθυρο, τότε κάνεις το ίδιο αλλά βρίζεις δυνατότερα για να σε ακούσει. 
Όλο το παραπάνω βέβαια σε κατηγοριοποιεί για λίγο στην επόμενη ομάδα οδηγών: του μαλάκα που κορνάρει. 

Ο μαλάκας που κορνάρει είναι ένα άλλο είδος, που αντίθετα με την καρέτα καρέτα, ο πληθυσμός του αυξάνεται συνεχώς.
Θα σου κορνάρει με κάθε ευκαιρία και για κάθε λόγο, ή και χωρίς λόγο. 
Θα κορνάρει περίπου 0,3 εκατοστά του δευτερολέπτου μετά που θα ανάψει πράσινο το φανάρι αν είσαι μπροστά του. 
Θα σου κορνάρει αν αλλάξεις λωρίδα για να έρθεις μπροστά του κι αυτός είναι σε απόσταση λιγότερη του χιλιομέτρου (γιατί πώς να το κάνουμε, του κόβεις τη φόρα). 
Θα σου κορνάρει είτε αλλάξεις λωρίδα με φλας, είτε χωρίς φλας.
Θα σου κορνάρει αν πηγαίνεις πολύ αργά γι’ αυτόν.
Θα σου κορνάρει αν πηγαίνεις πολύ γρήγορα γι’ αυτόν και τον περάσεις.
Γενικά αυτός, θα κορνάρει και στον ύπνο του.

Θα συναντήσεις εννοείται και τον ντελιβερά, όπου επειδή είναι "χρόνια στο κουρμπέτι" οι δρόμοι είναι πλέον δικοί του βάσει χρησικτησίας και οδηγεί σα να μην υπάρχει αύριο. Οπότε θα σου σφηνωθεί με το πρα-πρά του από αριστερά, από δεξιά (εννοείται), ανάποδα στην κυκλοφορία, κι από κάτω θα σου σφηνωνόταν αν μπορούσε. Μερικοί είναι αλήθεια ότι το καταφέρνουν κι αυτό, αλλά γίνονται πρωτοσέλιδο για πρωτότυπο δυστύχημα.

Υπάρχουν αυτοί που έχουν αχρωματοψία και δεν καταλαβαίνουν τι χρώμα είναι το φανάρι, κι έτσι όταν περιμένεις σε ένα κωλοφάναρο που ανάβει κάθε πάσχα-δεκαπενταύγουστο-χριστούγεννα για 3,2 δευτερόλεπτα, κι έτσι το περιμένεις πως και πως (με μεγαλύτερη ανυπομονησία απ' ότι την ανάσταση για την ακρίβεια), βλέπεις ότι οι γ@μημένοι του κυρίως ρεύματος που έτσι κι αλλιώς σε 3,2 δευτερόλεπτα ακόμα θα αρχίσουν πάλι να κινούνται, περνάνε με πορτοκαλί, ανάβει και κόκκινο, και συνεχίζουν αμέριμνοι να περνάνε, γιατί, πως να το κάνουμε, αυτοί βιάζονται περισσότερο. Μάλιστα σε κοιτάνε με απορία όταν τους κάτσεις την αυτοκρατορική μες τη μούρη.

Τέλος, είναι και οι εξυπνάκηδες που παρακάμπτουν όλη την κίνηση μπαίνοντας στις λεωφορειολωρίδες αν και έτσι ζορίζουν την τύχη τους, μιας και αν δεν πιάσει καμία από τις 3 ευχές θανάτου που εισπράτουν κάθε 100m από αυτούς που πάνε κανονικά, μπορεί να τους τσιμπήσει ο τροχαίος μετά το φανάρι.

Είσαι στο δρόμο και οδηγείς μηχανή


Εννοείται ότι οδηγώντας μηχανή συναντάς σχεδόν όλους τους παραπάνω, το σφηνό***τσα, το μαλάκα που κορνάρει, το ντελιβερά κλπ κλπ, πλην όμως υπάρχουν και κάποιοι που με τη συμπεριφορά τους σε επηρεάζουν μόνο όταν οδηγείς μηχανή.

Ο @ρχίδης για παράδειγμα που κι αυτός είναι με μηχανή και που στο φανάρι έχετε κάνει ουρά ανάμεσα στα δύο ρεύματα αυτοκινήτων, και που ο γ@μημένος έχει κλείσει το διάδρομο γιατί κάθεται ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα που είναι στην πρώτη γραμμή. Όλος ο κόσμος το ξέρει, είναι άγραφος νόμος, ότι κάθε μοτοσικλετιστής που σέβεται τον εαυτό του, δεν, ΔΕΝ κλείνει ποτέ το διάδρομο. Προχώρα λίγο πιο μπροστά ρε άνθρωπε να φτιάξουν και μια πρώτη γραμμή οι μηχανές.

Μετά, οδηγείς σε ένα δρόμο με πάνω από μία λωρίδες (π.χ. Συγγρού) και είσαι ανάμεσα στα αυτοκίνητα (πάλι). Κι έχεις λοιπόν τον κάθε μαλάκα που αλλάζει λωρίδα όποτε και όπως του καπνίσει. Είσαι τόσο βλάκας; Μπορείς πριν μετακινήσεις τον κουβά σου προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά να κοιτάξεις και να εξαλείψεις την πιθανότητα το τιμόνι κάποιου να καρφωθεί διαμπερές στην κοιλιά του; Ξέρεις, δεν χρειάζεται να γυρίσεις το χοντρό λαιμό σου. Το ξέρουμε ότι δεν μπορείς. Έχει βγει μία γαμάτη εφεύρεση που έχεις και στο μπάνιο για να βλέπεις την αρχοντομουτσουνάρα σου κάθε πρωί. Το λένε καθρέπτη κι αν του ρίξεις μια ματιά, δεν αποκλείεται να δεις κάποιον να έρχεται. 
Αλλά ξέχασα, για να τον χρησιμοποιήσεις, πρέπει να τον ανοίξεις. Είναι άπειρες οι φορές (κι αυτό το βλέπω κυρίως σε γκόμενες) που ο δεξιός καθρέπτης είναι κλειστός, κι αυτές είναι καρφωμένες τέρμα μπροστά στο τιμόνι, και μιλάνε και στο κινητό.

Οι συγκεκριμένοι λοιπόν αυτής της συνομοταξίας, κάνουν δύο ειδών μαλακίες. 
Η μία είναι να αλλάζουν 1 ή περισσότερες λωρίδες αυτοβούλως και χωρίς κανένα ψυχολογικό. Παράδειγμα αποτελεί σήμερα το πρωί η χοντρή με τον κουβά που άλλαξε 4 λωρίδες καρφωτή χωρίς φλας (εννοείται) γιατί μέσα στο αμάξι έξυνε πρωί πρωί το νιμού της και ξεχάστηκε, και, έλα μωρέ, τι κι αν πάρω κανένα μαζί μου στην πορεία, το σημαντικό είναι να μη χάσω την έξοδο. 
Η άλλη είναι όταν είναι πηγμένος ο δρόμος και προσπαθούν να πάνε κόντρα στο νόμο του Μέρφυ για την αναμονή σε ουρά. Ο συγκεκριμένος νόμος λέει ότι αν αλλάξεις ουρά όταν περιμένεις, η ουρά στην οποία ήσουν αρχίζει να κινείται γρηγορότερα. Παρ’ όλ’ αυτά πάνε και αλλάζουν. Όμως επειδή είναι πηγμένες και οι δύο, κλείνει ο αρχηγός τελείως το διάδρομο ανάμεσα στα αυτοκίνητα, ώστε να του κάνουν παρέα και όλες οι μηχανές. Σου λέει, αφού είναι πηγμένα τα αυτοκίνητα, ας πήξουν και οι μηχανές.


Υπάρχει μετά ο ηλίθιος που δε λέει να ακολουθήσει τη γραμμή των υπολοίπων. Οπότε βλέπεις σε μια ουρά εκατοντάδων μέτρων μία εντελώς ίσια γραμμή απόλυτα ευθυγραμμισμένων αυτοκινήτων, και στο ξέμπαρκο έναν από την αριστερά γραμμή που είναι μισό μέτρο πιο δεξιά από τους υπόλοιπους. Έτσι βρε αδερφέ, ώστε να σταματήσεις και να του κάνεις παρέα.
Εντάξει, όχι, δεν είναι υποχρεωμένος να μου ανοίγει το δρόμο. Άλλα λίγη σκέψη την ώρα που οδηγούμε δε βλάπτει. Στην τελική αν εγώ στη μηχανή έχω το μειονέκτηκα των καιρικών φαινομένων και την αυξημένης επικινδυνότητας, θέλω τουλάχιστον το πλεονέκτημα του μειωμένου χρόνου κι όχι να σου κάνω παρέα μέχρι να φτάσουμε. Μπετόβλακα!


Είσαι στο δρόμο και είσαι πεζός


Τη γ@μησες! Όλοι οι παραπάνω έχουν συμμαχήσει εναντίον σου. Καλύτερα να κάτσεις σπίτι.


Τι να περάσεις πράσινο φανάρι πεζών που ο άλλος έχει πορτοκαλί φως που αναβοσβήνει (και άρα προηγείσαι εσύ), τι να πας να περάσεις διάβαση, τι να προσπαθήσεις να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο ανάμεσα στα παρκαρισμένα κι όταν δεν μπορείς να τολμήσεις να κατέβεις στο δρόμο, τι να βρέχει και να θες να περάσεις απέναντι (δεν πιστεύω να περιμένεις να σταματήσει κάποιος; εκτός αν έχεις μεγάλα βυζιά)... Χίλιες δυο περιπτώσεις. Γενικά για τον κακομοίρη τον πεζό, είναι γνωστή η κατάσταση: Άσε φιλαράκο. Δε σε παίρνει καθόλου.
Και δεν έχεις και την ευχέρεια να κάνεις μαγκιά. Ο άλλος είναι με όχημα. Ότι και να δοκιμάσεις, 1-0 θα σε πάει. Είναι εκπαιδευμένος μονομάχος στην αρένα "Ελληνικοί δρόμοι".

Όπως και να 'χει, με ό,τι και να βγεις στο δρόμο, καλό κουράγιο.