Αλλεργία στο ΔΝΤ...

αυτό νόμιζα ότι είχα...

Λέω, το σώμα μου κάνει αλλεργική αντίδραση σε αυτά που βλέπω γύρω μου.

Βλέπω τα κόμματα στη βουλή και με πιάνει βήχας.

Βλέπω τα καμώματα του Άκη, και ανεβάζω πυρετό.

Βλέπω το Σημίτη και φορτώνω πονοκέφαλο.

Βέβαια όταν έκλεισα ενάμισι εικοσιτετράωρο με τον πυρετό στο 40 ακατέβατο, αποφάσισα ότι δεν ήταν κάτι τέτοιο, κι ότι μάλλον την πάτησα άσχημα. Υπομονή λοιπόν, και σήμερα εκτός του ότι άρχισε επιτέλους να πέφτει διαπίστωσα όπως μου είπαν κοντινά μου άτομα, ότι αρρώστησα στην κατάλληλη στιγμή, κι έχασα τα νέα μέτρα.

"Να" μου λέει, "ένα άλλος που τα άκουσε να νέα μέτρα, είναι τώρα σε χειρότερη κατάσταση από σένα".

Αυτό ήταν το θετικό της υπόθεσης.

Το αρνητικό της υπόθεσης ήταν ότι όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερα καν να βάλω ένα dvd στο player οπότε ξέμεινα με την τηλεόραση. Αυτό νομίζω ότι με έκανε χειρότερα.

Άρχισαν να γυρνάνε τ' άντερά μου, να ζαλίζομαι περισσότερο, και γενικά να έχω αρνητικές αντιδράσεις κάθε φορά που πετύχαινα κανάλι τηλεοπτικής πώλησης (αυτά στ' αλήθεια είναι καταστροφικά), ή οποιαδήποτε από τις ηλίθιες σειρές που παίζουν (είτε ελληνικές, είτε ξένες, είτε μεταγλωτισμένες, μπρρρρ), ή οποιαδήποτε από τις εκπομπές που χαρακτηρίζονται ως πρωινάδικα, ή μεσημεριανάδικα, ή απογευματινάδικα, και βλέπεις ένα τέτοιο casting παρουσιαστών (5, 6, 7, 10; όλοι στ' αλήθεια χρειάζονται για να παρουσιαστεί η εκπομπή;) που σου δίνεται η αίσθηση ότι βρίσκονται σε μία διαρκή αξιολόγηση του ποιος θα γίνει περισσότερο καραγκιόζης, ώστε να είναι και του χρόνου εδώ.

Οπότε αν ψάχνεις έστω και μία χρήσιμη πληροφορία σε αυτό το άρθρο, είναι ότι την επόμενη φορά που θα πέσεις νεκρός στο κρεβάτι, μην κάνεις τη μαλακία να ανοίξεις την τηλεόραση.

Καλύτερα κλείσε την και πέσε κοιμήσου!

------------

Δεύτερος γύρος:


Φτάνει και η Δευτέρα, μέρα εργάσιμη, και λες κάτσε να πάω στο γιατρό, δεν υπάρχει λόγος να πεθάνω από τα αθροιστικά 18 φάρμακα που μου είπαν όλοι οι γνωστοί και οι φίλοι να πάρω. Ας πάω σε ένα γιατρό, τουλάχιστον ό,τι παίρνουμε, να το παίρνουμε στοχευμένα.


Το γ@μημένο το κωλοταμείο υγείας, γ** την π***άνα μου, που υποτίθεται το πληρώνουμε για να πηγαίνουμε τσάμπα στους συμβεβλημένους ιατρούς (τι τσάμπα, είπαμε, χρυσοπληρωμένα είναι) έχει δώσει μία κωλολίστα με τους γιατρούς. Η παρακάτω εικόνα είναι που δείχνει τα αποτελέσματα των τηλεφωνημάτων μου:

"Δεν απαντά" βεβαίως βεβαίως (11 από τις 13 απόπειρες) γιατί πως να το κάνουμε τα πρωινά είμαστε στην άλλη δουλειά, στην όποια δουλειά έχουμε στα νοσοκομεία, και πάμε το απόγευμα στα ιατρεία μας για τα απομεινάρια.


Τώρα στη μία που απάντησε, πήγα στις 10.15 για να διαπιστώσω ότι σε 45 λεπτά θα έφευγε και με την αναμονή να ξεπερνάει τις 3 ώρες. Οπότε χάρηκα που το ταμείο φροντίζει και για την αύξηση των αντοχών μας, αφού βγήκα στο δρόμο με τη μηχανή και νόμιζα ότι τα φανάρια ήταν πυγολαμπίδες από τη ζάλη. Πήγα λοιπόν στο διάολο μέσα στο κρύο και ξαναγύρισα σπίτι.


Συμπέρασμα: όποτε κι αν πεθαίνεις, φρόντισε να μην είναι πρωί. Απόγευμα βολεύει καλύτερα.


Φυσικά και είχα την εναλλακτική να πάω στο νοσοκομείο, να σπρώξω κανα κατοστάρικο, και να το κλαίω μετά. Οπότε δε γ@μιεται; περίμενα δυόμισι εικοσιτετράωρα, θα περιμένω 5 ώρες ακόμα...


Απλώς νόμισα για μια στιγμή ότι τα 2-3 χιλιάρικα που μου κλέβουν ανά έτος για το ταμείο, θα αγόραζαν κάτι ποιοτικότερο...