Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Ντόνανλτ σταμάτα να μιλάς

Ο Ντόναλντ, σε τι είπαμε ότι χρησιμεύει; Εκτός από το να κάνει μαλακίες και να τρώει τηλεοπτικό χρόνο εννοώ...

Γενικά δεν ξέρω ποιος έχει τη χαρά και την ευτυχία να βλέπει κάθε μέρα μερικές ώρες Μίκυ Μάους. Και λέγοντας "Μίκυ Μάους" δεν εννοώ γενικά κινούμενα σχέδια με μία ποικιλία που τη μία φορά βλέπεις το ένα και την άλλη το άλλο. Εννοώ ΜΟΝΟ Μίκυ Μάους.

Όποιος λοιπόν το κάνει αυτό και όχι μόνο ενστερνιστεί αλλά κάνει και βίωμα και πράξη το "αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το" τότε αρχίζει να το βλέπει με άλλο μάτι. Βλέπεις ας πούμε τη δομή του κάθε επεισοδίου καθώς και το εκπαιδευτικό κομμάτι που κάθε φορά περιέχει.

Κι εντάξει, μόλις αποκτήσεις και μια ανοσία, καταλήγεις να το βλέπεις και ευχάριστα.

Αλλά ο Ντόναλντ, δεν χωνεύεται. Πρέπει να είναι ο βλάκας της παρέας. Είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει και που πρέπει να του εξηγήσεις. Είναι ο γκαφατζής που θα γελάσεις μαζί του. Όλα καλά, κι όλα χρειάζονται. Εν τάξει.

Όμως, ΔΕΝ-ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ-ΚΑΝΕΙΣ-ΤΙ-ΛΕΕΙ!!! (Ειδικά αν είναι μεταγλωτισμένο αυτό που βλέπεις). Πιο κατανοητός είναι ο Πλούτο.


Ένα παράδειγμα (όλες οι άλλες φωνές είναι γλυκές φωνές ενηλίκων, εκπληκτικά αρθρωμένες, καθαρές, απόλυτα κατανοητές, που θα σε έκαναν να καταλάβεις και κινέζικα. Αυτό κάνει και την αντίθεση πιο έντονη):
Μίκυ: _Ελάτε παιδιά, σήμερα θα πάμε για πικ νικ στην εξοχή.
Γκούφι: _Φανταστική ιδέα Μίκυ. Να φωνάξουμε και την υπόλοιπη παρέα;
Μίκυ: _Μα φυσικά.
Γκούφι: _Νταίζη, Ντόναλντ, Μίνι, Κλάραμπελ, ελάτε, θα πάμε εκδρομή!
Νταίζη: _Τι ωραία ιδέα.
Ντόναλτ: _Κουακ κουακ κουακουκουακα.
Μίνι: _Ευχαριστούμε για την πρόσκληση.
Κλάραμπελ: _Έχουμε προμήθειες;
Ντόναλντ: _κουακκκουα κουακ κουα κουα κουακακου.
Μίκυ: _Πολύ σωστά Ντόναλτ. ((έλα μου;; ψάχνεσαι να καταλάβεις τι είπε))
Γκούφι: _Θα πάω να τα φέρω.
Ντόναλντ: _Κουακακουκα κρακα κουακ κουακ.
Νταίζη: _Οπότε μπορούμε να φύγουμε.
....

Κάπως έτσι πάει κάθε επεισόδιο κάθε φορά που η πάπια ανοίγει το στόμα της.

Γι αυτό σου λέω, Ντόναλντ, σταμάτα να μιλάς. Κανείς δεν καταλαβαίνει έτσι κι αλλιώς τι λες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου