Κάποιος λέει ψέματα...

Η υπόληψη της πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα έχει εμφανώς αμαυριστεί σήμερα από συμπεριφορές που περισσότερο εκθέτουν πρόσωπα και καταστάσεις, παρά εμπνέουν σιγουριά κι εμπιστοσύνη για το μέλλον αυτού του τόπου.

Όπα, πολύ εκλεπτυσμένα αρχίσαμε... Τι σκεφτόμουν για να το πω αυτό;... Τι σκεφτόμουν;

...

Α, ναι! Η πολιτική και οι πολιτικοί είναι ΣΚΑΤΑ!

Ναι, τώρα ακούγεται καλύτερα.

Ρε είστε σοβαροί; Ρε για κουνήστε λίγο το κεφάλι σας μπας και ξεκολλήσει η φλάντζα... Έχετε δει πως συμπεριφέρεστε στη βουλή μέσα; Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο;

Δηλαδή είναι να βαράμε καμπάνες...

Είναι δυνατόν να μαλώνετε μέσα στη βουλή σαν τα κοκόρια; Τι προσπαθείτε να δείτε; Ποιος την έχει μεγαλύτερη, ή πόσο μπορούν να κρατηθούν τα παιδιά από τα δημοτικά σχολεία που κάνουν επίσκεψη στη βουλή πριν αρχίσουν να πετάνε ντομάτες;

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι όλες οι συζητήσεις και όλα τα θέματα ή άσπρο ή μαύρο και ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η αξιολόγηση μιας κατάστασης έχει να κάνει με την οπτική γωνία από την οποία την εξετάζεις, κι ότι σε ένα βαθμό είναι υποκειμενικό το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγεις.

Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου - πως το λέμε εμείς οι μαθηματικοί - είναι διωνυμικό το πείραμα. Έχει δύο ενδεχόμενα που μπορεί να έχουν συμβεί. Εδώ ισχύει το άσπρο-μαύρο. Είναι ή ναι ή όχι. Ή συνέβη κάτι ή δε συνέβη.

Ή τα πήρες ρε φιλαράκο τα φράγκα, ή δεν τα πήρες.

Ή έκανες τη λαμογιά για να στηρίξεις τα αμερικανάκια ή δεν την έκανες.

Ή ήσουν στο ίδρυμα Καντάφι ή δεν ήσουν. Όχι "δεν υπήρξα ποτέ στο ίδρυμα Καντάφι" και μετά ο άλλος "μόλις έμαθε ο πρωθυπουργός για τις εξελίξεις στη Λιβύη αμέσως παραιτήθηκε από το ίδρυμα Καντάφι". Δηλαδή ήσουν ή δεν ήσουν; Τι προσπαθείς να αποκρύψεις;

Ή υπήρχε υπουργός με 178 μύρια στο λογαριασμό, ή δεν υπήρχε.

Ή την είπες τη μαλακία ή δεν την είπες. Δεν έχει, μα άλλο εννοούσα. Αν εννοούσες άλλο, γιατί δεν είπες κατευθείαν αυτό που εννοούσες αλλά είπες το πρώτο;

Δεν γίνεται να λέει ο ένας "ρε φιλαράκο όταν είχες πει αυτό..." και ο άλλος να λέει "εγώ δεν ισχυρίστηκα ποτέ κάτι τέτοιο" (α, ναι; ε τότε άντε γ@*** και οι δύο...)

Κι εκεί λοιπόν, βλέπεις ότι οι "βουλευτές" (τελείως όμως εντός εισαγωγικών για να μην πω τίποτα βαρύ γ** την π*** μου γ**) της μίας παράταξης έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να υποστηρίξουν τη μία θέση, και οι άλλοι την άλλη.

Όμως εδώ δεν κάνουμε άσκηση διαπραγματεύσεων ρε! Εδώ δεν είμαστε στο πρώτο έτος σχολής δημοσίων σχέσεων σε role play game. Ούτε είναι παιχνίδι για να δείτε ποιος θα κερδίσει. Γιατί δεν κερδίζει κανείς.

Ξέρεις ποιο είναι το αποτέλεσμα κακομοίρη ανθρωπάκο που νομίζεις ότι αν κερδίσεις την αντιπαράθεση θα πάρεις τον κόσμο με το μέρος σου;

Ξέρεις;

Είναι το ότι όταν ο ένας υποστηρίζει ακράδαντα μία άποψη κι ο άλλος μία άλλη, τότε απλά... από τους δύο... κάποιος λέει ψέματα.

Κατάλαβες; Μπήκες τώρα; Κάποιος από τους δυο σας λέει ψέματα!

Και οι δυό σας βρίσκεστε στον ίδιο χώρο, κι ανεξάρτητα από το νικητή της κοκορομαχίας, θίγεται ο χώρος. Κι όχι από τη μία φορά που θα συμβεί αυτό, αλλά από τις τόσες φορές κάθε μέρα και κάθε μέρα και κάθε φορά που μαζεύεται το παρεάκι σας.

Εδώ είναι η Βουλή των Ελλήνων ρε, και κάποιος λέει ψέματα! Κι όταν το κάνεις αυτό, τότε δεν πρέπει να βρίσκεσαι εκεί μέσα. Όχι δεν πρέπει να βρίσκεσαι στην κυβέρνηση, δεν πρέπει να βρίσκεσαι καθόλου εκεί μέσα.

Ούστ! Ούστ να ξεβρωμίσουμε.

Κακομοίρη!